το να είναι κανείς ΠΑΣΟΚολαμόγιο, ασφαλώς και δεν είναι....εντροπή.
Το έχει πεί, με άλλα λόγια, σε ανύποτο χρόνο, ο τεράστιος Βαγγέλας Βενιζέλας, για τον εγκάθετο που του έριξε καφέ, όταν αμφισβήτησε την παντοκρατορία του Jeffrey και της "Αγίας Οικογένειας" Του. Σήμερα το τότε πρωτοπαλλήκαρο του διαχρονικού Βαγγέλα εκτίθεται ανεπανόρθωτα, ως "πρώτος τη τάξει" μνημονιακός υπάλληλος- Λοβέρδος (τέτοια μετάνοια, ούτε στα πρώτα Χριστιανικά χρόνια δεν ...συναντήσαμε, ας όψεται η ...άτιμη η ΚΝΕ!).
Φυσικά και δεν είναι όλοι ίδιοι....ο Βαγγέλας είναι τουλάχιστο αξιοπρεπής, κι ας λένε τα Τζεφρόνια υπογείως ότι έχει φάει λεφτά, επί Σημιτισμού, ως υπουργός πολιτισμού. Ο Τζέφρυ, ως κολλητός της Όλμπράιτ, και λεφτά έφαγε, και τον Οτσαλάν κατέδωσε (με την ευγενική συμμετοχή του ...ΚοπροΠαγκαλά) και το κυριότερο: Πήρε ένα "δαχτυλίδι" και 1.000.000 περίπου χαλκευμένους ψήφους, εσωκομματικούς(;) τους οποίους θα...ξαναπάρει, ως κόμμα πλέον στις επόμενες εκλογές, ρίχνοντας το κομματικό δημιούργημα του αείμνηστου πατέρα του, στο ιστορικό χαμηλότατο του εκλογικού σώματος (λιγότερο του 25%, που πήρε το 1977 και έγινε αξιωματική αντιπολίτευση στον Καραμανλή, στη θέση του παλαιού...κέντρου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου